Brein Buit: Ge-friendzone'd

De laatste tijd zie ik dit woord steeds meer op Twitter en andere social media verschijnen. Persoonlijk haat ik deze term verschrikkelijk. Ja ik gebruikte zojuist het woord haat. Ja ik ben me bewust van de kracht en betekenis van dit woord. Waarom dan toch het woord haat? Omdat ik vind dat de friendzone één grote, door jongeren gecreëerde, illusie is.

Allereest zal ik als voorbeeld 2 voorbeelden noemen waardoor je zogenaamd zou merken dat je ge-friendzone'd bent: 1. Ze begint persoonlijke dingen met je te bespreken die ze anders misschien met haar vriendinnen zou bespreken. 2. Ze zegt dat je haar 'maatje'/'buddy' of iets dergelijks bent.

Wanneer je ge-friendzone'd zou zijn, zou dit automatisch betekenen dat ze je als 'Een vriend' ziet en niet als een mogelijke 'De vriend'. PURE BULLSHIT!! Als in mijn geval een meisje zou 'friendzonen' zou dit echt niet gelijk betekenen dat ze me niet als haar 'De vriend' wil. Het kan evengoed betekenen dat ze gewoon niet durft te zeggen dat ze me leuk vind en me daardoor eerst in een vriendenpositie met me omgaat. Het kan evengoed wezen dat ze net uit een relatie komt en gewoon nog niet klaar is voor een relatie is en daarom niks laat merken, samengevat omdat ze tegen je doet als een vriend hoeft echt niet gelijk te betekenen dat ze niet stiekem helemaal gek op je is.

 MTV heeft tegenwoordig ook een programma genaamd 'friendzone' waarin jongeren hun beste vriend(in) vertellen dat ze hem/haar leuk vinden. MTV blaast door dit programma te maken het Friendzone-fenomeen alleen maar op, maar voor wie echt naar de inhoud van de programma kijkt en oplet ziet dat het meerendeel van de persoon waar 'de hoofdpersoon' een oog op heeft en die 'de hoofdpersoon' dus zogezegd ge-friendzone'd zou hebben toch wederzijdse gevoelens heeft of heeft gehad alleen het niet durfde te zeggen.
Waarom durven mensen het vaak niet te zeggen dat ze elkaar leuk vinden wanneer ze eenmaal het gevoel hebben dat ze zogezegd ge-friendzone'd zijn.

 Omdat met de illusie van de friendzone ook de illusie mee is gekomen dat wanneer vrienden gaan daten en een relatie krijgen en het weer uit zou gaan, de vriendschap die er eerst was ook gelijk weg is. AGAIN BULLSHIT!! Zolang je niet iemand bent die je vriend(in) alleen maar misbruikt en/of teleurstelt hoeft dit echt net het geval te zijn. (Natuurlijk zal het in sommige gevallen wel zo zijn, maar wie zegt dat de vriendschap niet sowieso verwaterd zou zijn, studies hebben uitgewezen dat de gemiddelde persoon om de 5a7 jaar een groot deel van haar vrienden verwisseld voor nieuwe vrienden.) Alleen doordat we onszelf juist zo bang hebben gemaakt voor het verloederen van een vriendschap na een relatie te hebben gehad hebben we dit fenomeen leven in geroepen. Doordat we zo bang zijn wachten de meesten vaak af tot de ander de eerste stap tot vriendschap na een relatie zet, en vaak wachten we te lang.

Ik persoonlijk geloof niet in de friendzone ( zou ik dit wel doen zou ik een koning zijn in het eruit komen en er weer in komen ) en ik geloof ook niet in het vriendschap->relatie->relatie stopt->vriendschap weg verhaaltje. En nam durfde dan ook gewoon een vriendin te vertellen dat ik haar leuk vond en heb daar meerdere relaties aan overgehouden en goeie ook. En wanneer de relatie dan eindigde nam ik gewoon weer als een vriend ( with benefits ) weer contact met haar op en guess what ik ben met al mijn ex-en na de relatiebreuk gewoon vrienden gebleven.

Dus samengevat komt het er op neer dat de zogeheten Friendzone niets meer is dan een door jongeren opgebouwde illusie is die de kans op liefde alleen maar belemmerd. En dat je best je beste vriend(in) kan vertellen dat je hem/haar leuk vind en dat zelfs wanneer de relatie stukloopt ( of je een blauwtje oploopt ) je gewoon vrienden kan blijven zolang je maar het lef hebt om die eerste stap van doorgaan als vrienden durft te zetten!