Movie Matter: Cloud Atlas

 De boekverfilming Cloud Atlas is niet bepaald een alledaagsefilm . Het is een film die bestaat uit 6 verschillende verhalen die uiteindelijk één verhaal vormen. De drie regisseurs van deze film, Tom Tykwer (Lola Rennt) en Andy en Lana Wachowski (Matrix, V for Vendetta) hebben een onsamenhangend verhaal samenhangend gemaakt, zonder alle eindjes aan elkaar te knopen. Zij hebben een film gemaakt zoals ik er nog nooit eerder één heb gezien, en misschien wel nooit weer zal zien. Mede om deze reden voelde ik me verplicht deze film met jullie te delen.

In Cloud Atlas zien we steeds dezelfde acteurs als andere personen in andere settings en jaartallen. Hieronder bekende acteurs Tom Hanks, Halle Berry, Jim Broadbent en Hugo Weaving. Alleen al Berry speelt maar liefst zes rollen. Juist omdat de verhalen zich in zoveel tijdperken afspelen, zien we steeds andere kostuums: van een VOC-look tot een mix van westerse en inheemse kledij tot hypermoderne truien uit de toekomst. Alleen al de reis door verschillende tijdperken met verschillende personages maken Cloud Atlas een zeer interessante film. De film voelt alsof je op reis gaat zonder voorbereiding. Je bent op onbekend terrein en kunt niets anders doen dan het allemaal over je heen laten komen. Er gebeuren allerlei dingen, maar pas aan het einde begrijp je wat er eerder bedoeld werd.

Eerst is het moeilijk te bevatten wat er op beeld gebeurt, maar het brein doet er gedurende de bijna drie uur die volgen alles aan om connecties te maken. Maar ook al duurt de film voor sommige kijkers wel erg lang verveel je je geen moment, want er wordt in bijna elke scène wel een problematiek aangesneden die in het hedendaagse leven nog steeds waarheid is. , maar ook omdat er onderwerpen behandeld worden die heel persoonlijk zijn. Bijvoorbeeld het geloven in reïncarnatie of ware liefde





Ook een leuke eigenschap van Cloud Atlas is dat door de vershillende tijdperken en verhalen de film niet bepaald goed in één bepaald genre is te plaatsen. In één van de toekomstverhalen wordt een soort romantische film voorgeschoteld, maar ook een actiefilm en er is zelfs een verhaal dat absoluut als comedy omschreven mag worden. Toch wordt de film niet heel onsamenhangend of onbegrijpelijk door al die stijlen, genres, personages en periodes en het is erg knap hoe de drie regisseurs dat bij elkaar hebben weten te houden. Wel zullen naar mijn idee veel mensen de veel nog een keer willen kijken, niet alleen omdat de film niet alleen op visueel gebied zeer mooi is, maar ook om de film nog beter te begrijpen.

Geïnteresseerd? Bekijk dan hier de trailer: